Alle berichten van admin

Een Samenleving Zonder Geld

De rijken worden rijker en de armen worden armer. Hoe vaak
hebben we dat al niet gehoord! Is dit niet van alle tijden? Het
verschil tussen arm en rijk zegt veel over het niveau van bewustzijn in een beschaving.

Om over dit onderwerp iets zinnigs te zeggen, moeten we eerst eens kijken naar wat er eigenlijk wordt bedoeld wanneer we
spreken van arm en rijk. Je kunt je rijk voelen, omdat je alles hebt wat je vindt dat je nodig hebt, en je kunt je arm voelen als dit niet zo is. Ik wil mij in dit artikel meer toespitsen op het economische
aspect van de samenleving en hoe dit ons voortbestaan als mensheid bedreigt.

Wanneer ben je, financieel gezien, rijk? Hierover bestaan allerlei ideeën. Ook ik heb er ideeën over en die wil ik delen met eenieder die daar voor openstaat.

Alles in het universum is polair van aard. Elke pool heeft een
tegenpool. Tussen deze twee polen kun je een schaalverdeling
aanbrengen: een schaal van arm naar rijk met allerhande stadia daar tussenin. Elke pool en tegenpool opzich kun je echter ook op een schaal uitzetten. In het geval van armoe, bijvoorbeeld, is het laagste punt op de schaal “niets bezitten” en het hoogste punt “net kunnen
overleven”. Gaat het om rijkdom, dan is het laagste punt op de schaal “comfortabel kunnen leven” en het hoogste punt “miljardair zijn” en daar zitten ook weer allerlei schakeringen tussenin.

Het zijn de extreme punten op deze schalen van armoe en rijkdom die een samenleving destabiliseren. Wat doen mensen die niets hebben? Ze grijpen wat ze grijpen kunnen. En wat doen mensen die onbeperkte mogelijkheden hebben? Ze misbruiken hun macht door te parasiteren op mensen die minder of geen macht hebben.

In een samenleving waar je arme en rijke mensen hebt, regeert de angst. De rijken zijn bang om hun rijkdom te verliezen en de armen zijn bang dat ze niet genoeg bezit kunnen vergaren om te overleven.

We leven in een samenleving van tegenstellingen, omdat we ons niet één voelen met onze medemens. We zijn allemaal mensen die een bepaalde kwaliteit van leven nastreven om het leven aangenamer te maken. We willen ons allemaal gewoon beter voelen.

Wat gebeurt er wanneer er, in wat voor samenleving dan ook, iemand denkt dat hij meer recht op bezit heeft dan de anderen in die samenleving.

Misschien herinner je je nog die film uit 1980 “The Gods Must Be Crazy” waar inboorlingen geconfronteerd werden met een flesje Coca-Cola.
Je zou de vergissing kunnen maken dat die inboorlingen ruzie kregen met elkaar, omdat dat flesje Coca-Cola voor hen een mysterie was dat ze toeschreven aan hun goden. Wel, er was daar duidelijk meer aan de hand. Het ging in het verhaal van die film duidelijk om macht.

Als jij iets hebt wat een ander niet heeft, dan is het vaak zo dat je macht kan uitoefenen over die ander. Die macht kan angst veroorzaken bij zowel de machthebber als de mensen die met die macht worden geconfronteerd.

De machthebber kan bang worden om zijn macht te verliezen en de mensen die onder invloed staan van de machthebber, kunnen bang worden voor de gevolgen van deze invloed. Er is op zich niets verkeerd aan macht indien de macht positief wordt gebruikt Een positief gebruik van macht houd in dat de machthebber zijn macht enkel gebruikt om de menselijke beschaving en haar relatie tot de natuur te verbeteren. Alle andere gebruik van macht kunnen we beter als negatief beschouwen.

Ik wil graag een ideaalbeeld scheppen van de menselijke samenleving.

Hier mijn hersenspinsel:

In mijn ideale samenleving werkt elk lid van die samenleving voor zijn samenleving. Omdat elke samenleving gedragen wordt door de natuurlijke omgeving zal een ideale samenleving geen overdreven schade in de natuur veroorzaken.

Samenleving betekent in mijn ideale samenleving ook echt “samen leven”. Mensen die samen leven ondersteunen elkaar waardoor ze samen beter kunnen voortbestaan.

Mijn ideale samenleving bestaat alleen uit gezinnen groeperingen en bedrijven. Overkoepelende organisaties zijn niet nodig.

In mijn ideale samenleving helpen gezinsleden elkaar om zo goed mogelijk te kunnen leven. Iedereen werkt samen en helpt anderen naar zijn beste vermogen. Hierdoor ontstaat voor iedereen een zelfde standaard van leven.

Als je in mijn ideale samenleving zou leven dan zou je voor elk initiatief steun kunnen vinden mits het de samenleving op een hogere standaard zou brengen en niet te schadelijk voor de natuur zou zijn.

Je brengt je idee naar buiten waardoor er een groepering kan ontstaan die aan dat idee wil gaan werken. Dit kan dan uitgroeien tot een organisatie of bedrijf. De mensen die mee willen werken staan achter het idee en zijn bereidt om samen te werken.

Ik vermoed dat er maar één persoon voor nodig is, die vindt dat hij niet samen hoeft te werken, om de gehele groep in een neerwaartse spiraal te drukken.

Je ziet het vaak gebeuren op scholen. Er is één kind in de klas dat niet met de andere wil samenwerken en dit kan al genoeg zijn om de sfeer te verzieken en alle activiteiten te ondermijnen. Ineens hebben we een leraar nodig die ook politieagent moet kunnen spelen.

We zien dit niet alleen in scholen gebeuren maar ook in gezinnen, organisaties en bedrijven. Eén persoon met genoeg macht kan alles ondermijnen en die persoon hoeft niet eens constant in de groep aanwezig te zijn.

In de menselijke beschaving werd het begrip economie geïntroduceerd dat met behulp van een geldsysteem ervoor moest zorgen dat mensen beter konden samenwerken. Ik weet niet of dit om die reden werd ingevoerd maar laten we daar voor het gemak even vanuit gaan. Op alle benodigdheden werd een prijskaartje geplakt. We gingen handel drijven eerst door dingen te ruilen en daarna door dingen voor geld te verkopen.

In mijn ideale samenleving is het niet nodig om producten of diensten te verkopen omdat iedereen bereidt is om elkaar te helpen om zo tot een betere levensstandaard te komen? Als we ons gemakkelijk willen verplaatsen dan maken we voldoende auto’s voor iedereen zodat iedereen die kan gebruiken om zich te verplaatsen.

We zorgen voor goed onderhoud van die auto’s omdat we willen dat iedereen er een goed gebruik van kan maken. We maken auto’s die de natuur niet bevuilen. Wat kost zo’n auto? Niets! De auto’s zijn van elk lid van deze samenleving en worden niet als iemands bezit gezien.

Het zijn gebruiksvoorwerpen die iedereen kan gebruiken als hij/zij ze nodig denkt te hebben. In mijn ideale samenleving is er alleen gezamenlijk bezit. Er is geen privébezit. Je bezit geen grond. Je bezit geen huis. Je bezit geen auto. Je bezit geen kleding. Je bezit helemaal niets, of zal ik zeggen je bezit samen alles. Alles is van iedereen.

Je woont op een grond die niet alleen van jou is en je woont in een huis dat niet alleen van jou is en je rijdt in een voertuig dat niet alleen van jou is. Ik vrees dat er veel mensen onwel zouden kunnen worden, alleen al van deze gedachtegang.

Een samenleving zonder geld, zonder handel, zonder economie, zonder banken, zonder beveiliging, zonder politieagenten, zonder leger, zonder regering en ga zo maar door. Er is niets dat moet worden beschermd omdat het algemeen bezit is. Als er te weinig grondstoffen of gebruiksartikelen zijn dan werken de mensen samen om dit tekort aan te vullen.

Nu zou je jezelf kunnen afvragen of mijn ideale samenleving leiders nodig heeft. Ik denk van wel. Alleen is een leider in mijn ideale samenleving ook echt een leider en geen politieagent. Een leider in mijn ideale samenleving is iemand die zijn medemensen kan helpen om, op een zo efficiënt mogelijke manier, de levensstandaard van de gehele samenleving te verbeteren. En natuurlijk gaat dit niet ten koste van de natuur omdat men inziet dat dit op de lange termijn een bedreiging voor de levensstandaard zou zijn.

Leiders in mijn ideale samenleving zijn wetenschappers, filosofen, uitvinders en zieners. Deze mensen achten zich niet verheven boven andere leden van mijn ideale samenleving. Ze zien zichzelf net zoals elk ander lid van hun samenleving. Ze willen iedereen helpen om beter te kunnen samenleven.

Je zult onderhand wel denken ‘wat een utopie is dit, de mens is hier nooit toe in staat’. Wel, ik moet je gelijk geven. De mens, op zijn huidig bewustzijnsniveau, is niet in staat om op deze wijze samen te leven.

Maar, wat ik wel hoop is je te doen inzien dat het perfect mogelijk is om deze utopie tot werkelijkheid te laten komen. Wij hoeven ons alleen maar meer bewust te worden van het begrip “samenleving”.

Laten we nu even kijken naar de samenleving waarin wij leven. Wij hebben dezelfde idealen als de mensen die in mijn fictieve ideale samenleving leven namelijk een betere standaard van leven.

Wij maken slechts één enkele denkfout waardoor wij niet in staat zijn om een ideale samenleving op te bouwen. Wij denken niet aan de samenleving in zijn geheel. Wij denken aan onze eigen levensstandaard.

Als we gezamenlijk zouden denken aan de levensstandaard van de samenleving in zijn geheel, en hoe die in de toekomst kan worden bestendigd, dan zouden we niet het spoor van vernielingen aanrichten die we nu aanrichten.

Wij moeten gaan inzien dat de huidige samenleving geen toekomst meer heeft. Alle segmenten van deze samenleving staan op instorten. Ik wil je geen schrik aanjagen maar ik kan je verzekeren dat de ineenstorting van onze huidige beschaving gevaarlijk dichtbij komt.

Als je niet alleen maar je krant, de radio of je televisie gebruikt om inzicht te krijgen in wat er in de wereld gaande is maar ook de meer onafhankelijke media via het internet bestudeert dan zal je al snel tot dezelfde conclusie komen.

Als wij doorgaan met onze drang naar bezit en macht en die blijven misbruiken dan zou de mensheid zichzelf kunnen vernietigen en we zijn al heel goed op weg.

Als je dit niet kan geloven dan adviseer ik je om zelf onderzoek te doen. Stel je zo breed mogelijk op de hoogte van de toestand in de wereld. Vraag jezelf af hoe het komt dat de kloof tussen arm en rijk altijd maar groter wordt ondanks alle pogingen die worden ondernomen om hierin verbetering te brengen.

Zijn de mensen in arme landen dan zo dom dat ze niet kunnen leren hoe een betere standaard van leven op te bouwen? Wat gebeurd daar eigenlijk? Welke machthebbers gebruiken hun invloed om vooruitgang tegen te gaan en waarom? Hoe kan het zijn dat bijna alle landen ter wereld in de schuld staan?

En bij wie staan ze dan wel in de schuld? Hebben die schuldeisers wel recht op terugbetaling van die schuld? Dit zijn belangrijke vragen waarop je zelf een antwoord moet vinden. Waarom je de antwoorden niet krijgt via radio of televisie zal je pas duidelijk worden als je onafhankelijke bronnen raadpleegt.

Doe een beetje onderzoek en je zult ontdekken dat er iets goed mis gaat in het reilen en zeilen van de menselijke beschaving.

Je zult misschien denken ‘wat dan nog’  Je kunt er immers toch niets aan doen! De kloof tussen arm en rijk is niet meer te overbruggen. De rijken worden steeds machtiger en zullen de armen steeds meer tot hun slaven willen maken. Wat kun je daar noch tegen beginnen?’

Ik ben het er mee eens, je kunt het huidige beschavingssysteem niet meer herstellen. Het zal zichzelf vernietigen. Maar als het ineenstort wil dat nog niet zeggen dat er een beter systeem voor in de plaats komt.

Als je rijk en machtig bent dan is het verliezen van je macht je grootste angst. De machtigen der aarde zullen een nieuw systeem lanceren wat hen nog machtiger maakt en waarin ze nog minder angst hoeven te hebben om hun macht te verliezen en dit is al aan het gebeuren.

In de situatie waarin we ons nu bevinden heeft het geen zin meer om hier nog tegen te vechten. Wij kunnen deze strijd niet meer winnen omdat te weinig mensen door hebben dat we hun spel niet hoeven spelen. Er is dus maar één werkbare oplossing om uit de crisis te geraken en dat is je bewust worden van wat het inhoud om werkelijk samen te leven.

Er is dus een verhoging van bewustzijn nodig om tot een duurzame samenleving te kunnen komen. Ook dit is gaande. Mensen worden zich meer bewust van elkaar en wat er om hen heen gebeurd. Er zijn, over de gehele wereld, talloze initiatieven gaande waar mensen gemeenschappen vormen om tot een meer menswaardige samenleving te komen. Steeds meer mensen zullen gaan inzien dat de machthebbers hen niet gaan helpen en dat de initiatieven van de mensen zelf moeten komen.

Een machthebber heeft alleen macht omdat zijn volgelingen hem/haar die macht geven. Zodra de bevolking zelf de touwtjes in handen neemt is de machthebber al zijn macht kwijt.

Kijk maar eens naar het aantal bodyguards, politieagenten en soldaten die nodig zijn om de machthebbers hun spelletjes te kunnen laten spelen om nog maar niet te spreken van al het wapentuig dat ze voor hun wrede spelletjes gebruiken.

In mijn ideale samenleving is dit allemaal niet van toepassing. Misdaad bestaat in deze samenleving niet omdat mensen elkaar niet in moeilijkheden brengen maar elkaar juist zo goed mogelijk proberen te helpen. Omdat alles van iedereen is, is er in mijn ideale samenleving niets om voor te vechten of om ruzie over te maken. Het oplossen van schaarste is ieders verantwoordelijkheid.

Er zijn in mijn ideale samenleving geen naties die geregeerd moeten worden omdat de mensen in mijn ideale samenleving slechts 2 wetten respecteren:

  1. We helpen elkaar om onze levensstandaard te beschermen en indien nodig te verbeteren.
  2. We passen onze levensstandaard op zo’n manier aan dat het geen onnodige schade toe brengt aan de natuur.

Als we allen zouden beseffen dat dit de enige twee richtlijnen zijn die we nodig hebben om een optimaal leven op de aarde mogelijk te maken dan hoeft dit ook niet worden afgedwongen.

De huidige samenleving draait voornamelijk op het uitwisselingsprincipe. Geven en nemen moet in balans zijn. Als ik dit voor jou doe dan moet je mij dat teruggeven. Als je dat niet doet dan is dat niet eerlijk en dan voel ik mij ongelukkig.

Dit is een niveau van bewustzijn waar de mensheid een onwaarschijnlijk lang tijd in is blijven hangen en nog altijd in verstrikt zit. Voor wat hoort wat. Het is het fundament van onze huidige samenleving.

Het resultaat is ruzie, oorlog en vernietiging op een schaal die niet meer te overzien is. Ik wil hier niet beweren dat een evenwicht proberen te vinden tussen geven en nemen verkeerd zou zijn. Wij beschouwen dit als rechtvaardig en als we het niet doen zien we het als misdadig.

Om in harmonie te kunnen leven moeten we dit niveau ontstijgen. De oplossing is pure naastenliefde. Als je van iemand houdt en daarom veel voor hem of haar doet wil je dan dat hij of zij net zoveel voor jou doet? Als je van je kind houd en een groot deel van je leven investeert in dat kind wil je dan dat je kind later net zoveel voor jou doet? Als je andere mensen helpt wil je dan dat zij jou net zoveel helpen? Als dit zo is dan zit je gevangen in het uitwisselingsprincipe.

In mijn ideale samenleving hebben we dit principe achter ons gelaten. In mijn ideale samenleving functioneren we op onvoorwaardelijke liefde voor elkaar en de samenleving in zijn geheel.

Onvoorwaardelijke liefde is het bewustzijnsniveau dat nodig is om in volledige harmonie te kunnen leven. Omdat iedereen elkaar helpt zonder iets terug te verwachten krijgt ook iedereen de hulp die nodig is om samen te kunnen leven.

Dit is hoe het leven eruit kan zien in de toekomst. Het is perfect mogelijk ook al lijkt het je op dit moment misschien nog compleet absurd.

Laten we samen een samenleving bouwen waar iedereen zijn unieke bijdrage kan en wil leveren om zo tot een menswaardige samenleving te komen. Hopelijk kunnen de principes die ik in dit artikel heb weergegeven hiertoe bijdragen.

Je gezondheid en water

Hoe belangrijk is schoon drinkwater voor je gezondheid?

We leven bijna allemaal in een vervuilde omgeving. Toxische stoffen dringen voortdurend door mond, neus en huid het lichaam binnen. Het wordt hierdoor steeds moeilijker om gezond te blijven.

Schoon drinkwater is, met al deze vervuiling, misschien wel de
belangrijkste factor. De waterbedrijven doen er veel voor om ons drinkwater zo schoon mogelijk te houden. Toch kunnen ze ons niet echt schoon drinkwater leveren.

Ze zorgen ervoor dat de giftige stoffen, die in het water aanwezig zijn, niet boven bepaalde vastgelegde normen komen. Naarmate de milieuvervuiling toeneemt zullen de waterbedrijven steeds meer
inspanningen moeten leveren om de toxines in het drinkwater
binnen de perken te houden.

Als wettelijk vastgelegde normen worden overschreden moeten de waterbedrijven maatregelen nemen om het teveel aan toxines terug te dringen. Een van de methoden die daar voor wordt gebruikt is het water te mengen met minder toxisch water waardoor de
normen toch kunnen worden gehaald.

Zodoende hebben we nog altijd leidingwater dat relatief veilig is voor de gezondheid. Als we echter de milieuproblematiek in zijn
geheel bekijken en we betrekken hierbij ook nog eens onze, vaak slechte, eet- en leefgewoonten dan kunnen gezondheidsproblemen zich gemakkelijk voordoen.

Als de leefgewoonte zich te veel verwijdert van de natuur kan deze leefgewoonte de natuur gaan verstoren.

In de mate dat de natuur verstoord is, zal deze de gezondheid van de mens verzwakken.

In de mate dat de mens minder gezond is zal hij de neiging hebben zich steeds verder te verwijderen van een natuurlijke
leefgewoonten.

Deze vicieuze cirkel kan men tijdelijk doorbreken door gezonder te gaan eten en het lichaam te ontgiften maar uiteindelijk moet de mens toch de natuur de kans geven zich te herstellen. Doen we dit niet dan zal de natuur na verloop van tijd de mens niet meer in leven kunnen houden.

De natuur herstelt zich altijd, hoe lang dit ook neemt. De vraag is of de mensheid dit nog wil meemaken of toch zal kiezen voor
zelfvernietiging door steeds meer tegen de natuur in te gaan.

De schadelijke invloed van milieuvervuiling en een ongezonde
levenswijze zou aanmerkelijk kunnen worden beperkt door het
drinken van schoner drinkwater.

We kunnen eigenlijk pas echt spreken van schoon drinkwater als dit water geen lichaamsvreemde stoffen meer bevat en voorzien is van een volledig spectrum aan mineralen en spoorelementen.

Ons lichaam is opgebouwd uit cellen. Het belangrijkste medium voor cellen is gemineraliseerd water. Met gemineraliseerd water
bedoel ik water dat alle mineralen en spoorelementen in zich heeft.

Voedingsstoffen worden met behulp van water mineralen en spoorelementen in de cellen opgenomen en afvalstoffen, waaronder ook toxines, worden met behulp van water, mineralen en
spoorelementen uit de cel afgevoerd.

Alle lichaamsfuncties worden door water en mineralen mogelijk
gemaakt en gereguleerd. Het lichaam van de mens bestaat niet voor niets voor ongeveer 70% uit water. De kwaliteit van dit water is dus van groot belang.

De cellen zullen vervuild water minder goed opnemen waardoor er ook minder voedingstoffen in kunnen worden opgenomen en ook minder afvalstoffen kunnen worden afgevoerd. Het gevolg is
functiestoornissen en uitdroging.

Veel water drinken is daarom geen garantie voor het voorkomen van uitdrogingsverschijnselen. Het is meer een kwestie van hoe goed het water door de cel wordt opgenomen. Als je cellen het water beter kunnen opnemen heeft het lichaam minder water nodig.

Optimaal drinkwater bevat geen lichaamsvreemde stoffen. Het
bevat een evenwichtige hoeveelheid mineralen en spoorelementen. Optimaal drinkwater stelt de cel in staat om zich beter te voeden en te ontgiften.

Tegenwoordig beseffen steeds meer mensen dat het water uit de kraan niet optimaal is en kopen daarom mineraalwater in flessen. Is dit wel zo slim?

Waarom geen mineraalwater uit flessen gebruiken?

Ook hier hebben we hetzelfde probleem. Ook het mineraal water in flessen bevat nog te veel chemische (lichaamsvreemde) stoffen.

De mineraalwaterhandel is een miljarden industrie geworden. Het is het meest winstgevende segment van de drankenhandel
geworden enkel omdat flessenwater het meest wordt verkocht.

Nochtans is mineraalwater in flessen in veel westerse landen vaak niet veel beter dan leidingwater. Het kan in sommige gevallen zelfs slechter zijn. Dit omdat het leidingwater vaak strenger
gecontroleerd wordt in vergelijking tot de drankenhandel. Het komt ook voor dat bronwater in flessen wordt gefilterd door middel van
omgekeerde osmose. Dit geeft wel veel zuiverder water maar heeft als nadeel dat ook de bruikbare mineralen worden uitgefilterd.

Als kraanwater niet optimaal is en flessenwater ook niet wat
moeten we dan doen om zo optimaal mogelijk drinkwater te
verkrijgen? Je water zelf filteren met een goed filtersysteem is een betere oplossing.

Om zo optimaal mogelijk drinkwater te verkrijgen moeten we de natuur zo goed mogelijk nabootsen. Mineraalwater, vanuit een niet vervuilde waterbron, heeft door de natuur een perfecte reiniging ondergaan.

Regenwater zakt langzaam door een grote reeks van bodemlagen en wordt zo gefilterd en van belangrijke mineralen en
spoorelementen voorzien. Het verzamelt zich uiteindelijk tussen ondergrondse rotslagen, holtes en bekkens en wordt van daar
opgepompt. Een goed waterfiltersysteem zou dit natuurlijke
verloop zo veel mogelijk moeten na bootsen.

Langzame filtersystemen geven dan ook de beste resultaten. Het water moet langzaam door de verschillende filters heen zakken en niet er doorheen stromen zoals het geval is met filters die aan de
leiding of aan de kraan worden bevestigd. Door een langzaam
filterproces krijgt het water ook voldoende tijd om mineralen in zich op te nemen.

Wij gebruiken zelf al jaren een langzaam filtersysteem wat een zeer hoge kwaliteit aan drinkwater produceert. Het is veel goedkoper en ook veel beter dan flessenwater.

Het overwinnen van een verlies

Het overwinnen van een verlies kan soms de grootste uitdaging zijn waar een mens voor komt te staan. Er is niets dat een grotere emotionele impact kan hebben dan een verlies of een dreigend verlies.

We krijgen hier allemaal vroeg of laat wel mee te maken.  Veel
mensen vragen zich af of ze zichzelf ooit nog goed kunnen voelen nadat een zwaar verlies hun leven ondersteboven heeft gekeerd.

Ik heb me serieus in dit onderwerp verdiept en het is een van de
reden dat ik met deze website ben begonnen. Ik realiseerde mij al snel dat  gezondheidskuren of mentale therapieën nauwelijks
resultaten geven als iemand is vastgelopen in een zwaar verlies.

Ik ben zelf in mijn leven geconfronteerd geweest met het fenomeen verlies en heb ook bij mijn naasten gezien wat een onbeschrijfelijk leed dit te weeg kan brengen.

Dit heeft mij gestimuleerd om een e-boek  te schrijven wat je hier gratis kunt downloaden. Ik hoop dat de informatie in dit boekje je enige steun kan bieden mocht je op het moment gebukt gaan onder een verlies of dreigend verlies.

Als je het e-boek gelezen hebt en je hebt er voor jezelf  iets aan
gehad misschien wil je het dan ook aan anderen aanbevelen door ze naar mijn website te verwijzen.

Je kent vast wel iemand onder je vrienden of kennissen die gebukt gaat onder een verlies of dreigend verlies. Je kan ze via deze weg misschien een duwtje in de rug geven waardoor ze de draad weer op kunnen pakken.

Ik hoop dat je dat wilt doen.

Dan maken we samen de wereld een beetje beter.

Je een beetje beter voelen, wie wil dat niet

Er zijn een bijna oneindig aantal remedies die je dagelijks via de meest uiteenlopende reclame- en mediakanalen worden
aanbevolen om je beter te doen voelen.

Bijna iedereen wil zich beter voelen. Mensen die zeggen dat ze zich niet beter willen voelen houden zichzelf misschien een beetje voor de gek.

Maar, eerlijk is eerlijk, er zijn mensen die tevreden zijn met hoe ze zich voelen. Het is niet dat deze mensen zich niet beter willen
voelen. Het is veel meer dat ze geen weerstand bieden tegen de
gevoelens die ze op het huidige moment ondergaan.

Dit is de eerste stap die we moeten zetten om ons beter te voelen.

Zodra je weerstand biedt tegen wat je voelt zal dat gevoel zich
namelijk versterken. Doordat je weerstand biedt wordt je aandacht steeds meer gericht op datgene waartegen je weerstand biedt. Dit is hoe irritatie kan leiden tot boosheid of angst.

Met weerstand bieden in deze context bedoel ik dat je niet wil, dat iets zo is. Je wilt je namelijk niet slecht voelen.

Zodra je stopt om je tegen iets te verzetten kan je aandacht zich weer meer vrij maken voor iets anders. Door je aandacht op iets te richten dat je wel wil stop je automatisch met je te verzetten tegen wat je niet wil.

Hoe kan het anders zijn dat mensen, zoals je vaak ziet in de wereld van de sport, door vermoeidheid heen breken. Ze verzetten zich niet langer tegen hun vermoeidheid door hun aandacht te richten op wat ze willen bereiken in plaats van op hoe ze zich voelen.

Zo simpel lijkt het te zijn!

Iedereen kan zich beter voelen door zijn verzet tegen hoe hij/zij zich op dit moment voelt op te geven. Hoe logisch dit ook moge klinken, het praktiseren hiervan is niet voor iedereen even simpel.

Ik heb “ik wil me beter voelen” als titel voor mijn site gekozen omdat bijna iedereen dit wil en niet omdat deze gedachte
noodzakelijkerwijs tot iets leidt.

Als je te negatief ingesteld bent zal je namelijk bij de gedachte dat je jezelf beter wilt voelen geneigd zijn om te denken dat je jezelf niet zo goed voelt. Je aandacht wordt dan meer daarop gericht
waardoor je weerstand kan vergroten en je jezelf nog minder goed zou kunnen gaan voelen.

Om onze gevoelswereld te remediëren hebben we een economie gebouwd die erop gericht is ons beter te doen voelen.

We zijn vaak slachtoffer van onze eigen gevoelens en zoeken
voortdurend naar hulpmiddelen om ons beter te voelen.

Dit is dan ook waar een groot segment van de bedrijfswereld mee bezig is. Producten en diensten produceren en leveren die ons een beter gevoel kunnen geven.

De resultaten zijn bijna altijd van tijdelijke aard tenzij zulke
remedies daadwerkelijk iets doen aan de fundamenten die ons
gevoelsleven grotendeels bepalen.

Onze gezondheid en het milieu vormen het belangrijkste
fundament voor hoe we ons voelen. Wij kunnen ons niet optimaal voelen als we niet gezond zijn. Ook kunnen we niet echt gezond zijn als we leven in een vervuilde wereld.

Via deze website wil ik je in contact brengen met informatie over nieuwe initiatieven die een positieve invloed kunnen hebben op
zowel je gezondheid als het milieu. Deze twee fundamenten zijn nu eenmaal onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Ik hoop dat ik je kan motiveren om deze informatie in je eigen
voordeel te gebruiken en deze ook met anderen te delen.

Dan maken we samen de wereld een beetje beter.